Het zoutvaatje van Eddy Merckx
Wat mag de lezer verwachten in dit boek? Ga ik mijn gedachten schriftelijk aan het grote publiek bekendmaken? Ja en neen. Verwacht geen hoog literaire volzinnen die lezers van literatuur met de hoofdletter L in vervoering zullen brengen. Verwacht enkel wat bedenkingen die bij mij opkwamen terwijl ik naar televisie keek, een artikel las of gewoon eens niet in slaap kon vallen. Het zijn verhalen die eerder verschenen op een blog of in een tijdschrift. Verhalen die hier en daar wat herwerkt werden. Kortom het zijn verhalen die ik ooit eens wou neerschrijven en neergeschreven heb, het een al boeiender dan het andere.
Prijzen zal ik niet winnen met deze ‘schrijvelarijen’, maar ik ben er zeker van dat een echte wielerliefhebber nu en dan zal genieten van de verhalen. Althans, dat hoop ik.
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2019
Aantal Pagina’s:
Afmetingen:
ISBN: –
Bindwijze: Hardback
Gerelateerde producten
-
Rik Van Looy – De val van een (wieler)Keizer) – Anni Horribiles 1963 & 1964
Eind 1962 was Rik Van Looy de Keizer, niet alleen van Herentals, maar van de wielersport, of toch van de eendagskoersen, ook al had hij dan zijn Wereldtitel niet kunnen verlengen. De Tour de France was nog wat anders, ook al had hij deze gedynamiteerd, hij begon aan een eindzege te denken.
En zo liep het verkeerd. Rik Van Looy rekende op een Tour de France op zijn maat gemaakt en toen bleek dat dit minder het geval was dan hij verwachtte, en er nog altijd meer tijdritkilometers waren dan hij wenste (en vooral aankon), zat het spel de wagen op. Van Looy verklaarde zonder boe of ba dat hij, als het parkoers niet zou aangepast worden, niet zou starten.
Ondanks aandringen van diverse kanten weigerde Rik op zijn woorden terug te komen. En zo kwam een Kempische keikop in conflict met twee West-Vlaamse keikoppen, vader en zoon Claeys, de bazen van rijwielfabriek flandria, de constructeur en toenmalige werkgever van Rik Van Looy, en op dat moment nog op zoek naar een nieuwe extra-sportieve partner en vooral financier van hun wielerploeg.
Dit conflict betekende meteen de start van twee wielerseizoenen vol verwikkelingen: de overgang van Rik Van Looy naar een nieuwe werkgever, G.B.C. en later G.B.C.-Libertas, een voorseizoen zonder klassieke overwinning maar wel met een ingewikkelde sleutelbeenbreuk, het conflict tussen de Italiaanse wielerbond en de vereniging van de beroepssector, met de vaudeville van twee gelijktijdige Italiaanse kampioenen in de Giro d’Italia, de jacht van Rik Van Looy op de groene trui in de Tour de France, het ‘verraad van Ronse’ met de Groene Leeuwen van Berten De Kimpe en dan vooral Benoni Beheyt in een hoofdrol, de overstap van Rik Van Looy naar Rik Van Steenbergen en diens Solo-ploeg, de intrede in de wielersport van het wielermerk Superia, eigendom van een andere tak van de Claeys-familie en aartsrivalen van flandria, een voor Rik Van Looy volledig mislukt wielerseizoen 1964, met als dieptepunten een soap rond een al dan niet schorsing na zijn forfait voor Paris-Nice, zijn zware val in de Tour de France en de coalitie ‘Allen tegen Van Looy’ in het wereldkampioenschap te Sallanches.
Kortom, in dit boek beleven we twee wielerseizoenen waarin de verhoudingen totaal op hun kop gezet werden. Rik Van Looy was niet langer de onbetwiste heerser waarvoor iedereen, met inbegrip van de Belgische Wielerbond boog, maar, hoewel nog immens populair, terug een renner zoals anderen en zijn opvolgers stonden klaar. Een zekere Eddy Merckx werd immers in datzelfde Sallanches bij de liefhebbers wel Wereldkampioen en voerde een hele nieuwe generatie aan die de komende tien jaar de wielersport zou domineren.
Gegevens
Auteurs: Jan De Smet en Patrick Feyaerts
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2019
Aantal Pagina’s: 210
Afmetingen: 21,3 x 28,5 x 1,8 cm
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD -
40 + 40 = 70 – Het wielerleven van Noël Demeulenaere
Als je Vlaanderen zegt, zeg je wielersport. Als je wielersport zegt, zeg je sponsors. Zeg je Vlaanderen, wielersport en sponsors in één zin, dan kom je bij Noël Demeulenaere uit.
Noël Demeulenaere was van jongs af aan gepassioneerd door de wielersport. Plaatselijke vedetten zoals Boudewijn Devos en Julien Gekiere hadden daar een groot aandeel in. Noël volgde hen naar hun wedstrijden en vierde mee bij de talloze overwinningen.
Zelf koersen zat er niet in maar door zijn zakelijk instinct en zijn enorm netwerk was hij gedoemd om uiteindelijk in het wielerwereldje terecht te komen.
Al bij al gebeurde dit toch nog vrij toevallig. Op het einde van 1971 trok het bedrijf Mars van de chocoladerepen en Hein Verbruggen zich terug uit de ploeg Mars-flandria. Het eens zo grote flandria zat daardoor in financiële problemen. Maar Beaulieu en dus Noël Demeulenaere sprongen bij en creëerden flandria-Beaulieu. Een grote ploeg met o.a. de wereldkampioenen Eric De Vlaeminck en Dirk Baert. Alsook jan Janssen, André Dierickx, Johan De Muynck en op het einde van het jaar Freddy Maertens.
De samenwerking was eenmalig maar Noël Demeulenaere was het wereldje binnengerold en zou het de komende 36 jaar niet meer verlaten.
Na flandria kwamen Splendor met Michel Pollentier in de Ronde van Vlaanderen en vervolgens Hitachi met Claude Criquielion als wereldkampioen en winnaar in de Ronde van Vlaanderen.
Noël Demeulenaere keek echter niet alleen naar de grote renners. Ook vele kleine renners en kleine sponsors konden bij hem terecht. Euroclean, Ipso, Willy Naessens, Collstrop, Palmans, Assur Carpets, enz …. Te veel om op te noemen zorgden ervoor dat vele Vlaamse en buitenlandse mindere goden aan het werk konden in het wielerpeloton.
Daarnaast werden deze ploegen ook helpers bij de omscholing van renners. Adri van der Poel werd crosser bij Collstrop, Mario De Clercq bij Palmans, Johan Capiot en Carlo Bomans kregen een kans om uit te bollen en de stap naar sportdirecteur te zetten. Andere renners konden dan weer in deze ploegen een stapje terugzetten voordat ze een grotere naar voor zetten.
Andere ploegen die met de hulp van Noël Demeulenaere het levenslicht zagen waren Aernoudt met de jonge Eric Vanderaerden, Vermeer-Thijs met Fons De Wolf, Europ Decor met Frank Hoste en Marc Sergeant en Marlux.
Het meesterwerk van Noël Demeulenaere was echter de vorming van DE topploeg. Het huidige Quickstep-Innergetics is namelijk de erfgenaam van de Mapeiploeg die op zijn beurt weer ontstond uit de MG-GB-ploeg die de voortzetting was van TonTon Tapis-GB in 1991. De start was toentertijd misschien wat minder, onder andere door de financiële problemen van TonTon Tapis, maar GB deed verder en groeide uit tot de ploeg van Vlaanderen. Tot 1998 werden er 466 overwinningen behaald met zelfs een topjaar 1997 met 93 overwinningen.
Naast deze falanks van het wielrennen had Noël eveneens zijn aandeel in de groei van de Lotto-ploeg. Hij stond mee aan de wieg van deze ploeg en zorgde aanvankelijk via Isoglass voor de nodige co-sponsoring. Later bracht hij Berryfloor, Mobistar, Adecco en ABX als co-sponsors aan.
In de periode 2003-2004 werd zelfs met de ploeg US Postal-Berryfloor tweemaal de Tour de France gewonnen. Toch het hoogtepunt in een wielerjaar.
Noël Demeulenaere doet het de laatste jaren wat rustiger aan. Niettemin heeft hij nog altijd zijn aandeel in het ontstaan van ploegen zoals Jartazzi, Mitshubishi, Revor, Chocolade Jacques en recent in de transfer van Niko Eeckhout naar de ploeg van Sean Kelly.
We hebben op dit alles ons rekenmachine losgelaten. 739 renners kregen een contract bij ploegen waar Noël Demeulenaere voor de sponsoring zorgde. Dit komt neer op ruim 1600 jaarcontracten of maar liefst 16 eeuwen. Renners van 33 verschillende nationaliteiten kregen een contract. En dit alles werd bekroond met 1870 overwinningen.
4 Wereldkampioenen (Criquielion, Museeuw, Camenzind, Olano), 3 wereldbekers, de Tour (Armstrong), de Giro (Tonkov) en de Vuelta (Heras), 99 ritoverwinningen in Tour, Giro en Vuelta. Alle klassiekers met uitzondering van Luik-Bastenaken-Luik.
27 Nationale kampioenen, 4 Wereldkampioenen in het veldrijden en 10 nationale kampioenen, 1 wereldkampioen achtervolging en 4 nationale kampioenen op de piste.
Dus zeker een boek dat zowel voor de wielerkenner als voor de niet-wielerkenner de moeite waard is om aan te schaffen.
Gegevens
Auteur: Jan De Smet en Marc Fourneau
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2008
Aantal Pagina’s: 102
Afmetingen: 21,5 x 30,3 x 1,2 cm
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD -
Bijlagen – De 100 km ploegentijdrijders – Namen & cijfers
In dit derde deel logie rond de ploegentijdritten zal de lezer enkel namen, namen en namen terugvinden alsook veel tijden.
Tijdens mijn opzoekingen ronde de 100 km ploegentijdrit verzamelde ik zoveel gegevens, aangebracht van over de hele wereld. Gezien deze gegevens voor mij al moeilijk te vinden waren vond ik het niet opportuun deze ergens te laten verdwijnen in een of andere kast. Vandaar dat ik ze ter beschikking wilde stellen aan andere wielerarchivarissen en wielerfanatici.
Ik heb geprobeerd alle namen van de renners die ooit aan een 100 km, 70 km of 50 km ploegentijdrit deelnam op de Olympische Spelen of wereldkampioenschappen amateurs, junioren of dames te verzamelen.
Dat is mij gelukt voor de amateurs en de dames. Gezien ik niet alle uitslagen van de junioren compleet heb, ondanks veel opzoekingswerk, is dat voor deze categorie niet gelukt.
Van veel ploegentijdritten heb ik geprobeerd de complete uitslag te verkrijgen. Het was de bedoeling daarmee de voorbereiding van de verschillende landen te kunnen schetsen. Het is bij een idee gebleven want de info was te massaal. Niettemin heb ik wat ik verzameld heb in dit boekdeel samengebracht.
Het is een boek puur voor de wielerarchivarissen. Ik hoop dat sommigen er blij mee zijn.
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: mei 2020
Aantal Pagina’s: 176
Afmetingen: 19,6 x 26,6 x 1,5 cm
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD