Heb je iets dubbel? Belgische wielerplaatjes 1970-1979
Prentjes met coureurs. Wie kent ze niet. En wie kent niet de klassieke vraag uit zijn jeugdjaren: “Heb je er geen dubbel?” Op de speelplaats op school aan het winkeltje op de hoek, wisselen en onderhandelen om zo vlug mogelijk de reeks volledig te hebben. En sakkeren op de uitgever want je verdacht hem ervan bepaalde prentjes maar mondjesmaat te leveren.
Na het boek over de Belgische wielerplaatjes 1960-1969 en dat over de Belgische wielerplaatjes 1950-1959 is dit het, waarschijnlijk, laatste deel, de Belgische wielerplaatjes 1970-1979.
In dit werk heb ik geprobeerd de reeksen die in België voorkwamen van 1970-1979 te inventariseren. Het was een eerder eenvoudige opgave gezien ik niet zoveel reeksen vond en er onder de wel teruggevonden reeksen nogal wat bekende Panini-reeksen zaten. Of de inventaris volledig is, laat ik opnieuw in het midden. Ikzelf heb niet alle reeksen compleet en waarschijnlijk ook niet alle reeksen.
Uiteindelijk heb ik voor België 30 series gevonden. De etiketten op luciferdoosjes heb ik ook deze keer opgenomen alhoewel het maar drie reeksen zijn.
Ondanks dat Eddy Merckx nog volop aan de top stond en vanaf 1972 Freddy Maertens eraan kwam, is het aantal reeksen beperkt. Waarschijnlijk omdat de Panini-reeksen zo een succes waren. Niettemin zitten er een paar mooie reeksen in zoals die van Dubble Bubble Chewing Gum en OLA.
De jaren 1970, 1971 en 1973 (6) waren de jaren met de meeste uitgaves. Renners als Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck, Jempi Monseré (tijdelijk), Eric Leman en Frans Verbeeck waren de meest voorkomende namen in de Belgische reeksen naast de buitenlandse vedetten zoals de ‘blijvers’ Raymond Poulidor, Felice Gimondi, Gianni Motta, Michele Dancelli en Franco Bitossi en nieuwelingen Joop Zoetemelk, Cyrille Guimard, enz….
Ik hoop dat de oudere verzamelaar plezier beleeft aan dit derde boek en dat hij of zij op deze manier kan ontdekken wat hij of zij nog mist. Hopelijk wordt het boek ook ontdekt door jongeren die op die manier proberen een stukje erfgoed te behouden en onze Vlaamse wielergeschiedenis beter leren kennen. Het zou te jammer zijn indien binnen afzienbare tijd de verzamelingen op het containerpark zouden eindigen omwille van gebrek aan interesse.
Trouwens, wie heeft er nog iets dubbel?
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2019
Aantal Pagina’s:
Afmetingen:
ISBN: –
Bindwijze: Hardback
Andere suggesties…
-
Heb je iets dubbel? Belgische wielerplaatjes 1950-1959
In winkelmandPrentjes met coureurs. Wie kent ze niet. En wie kent niet de klassieke vraag uit zijn jeugdjaren: “Heb je er geen dubbel?” Op de speelplaats op school aan het winkeltje op de hoek, wisselen en onderhandelen om zo vlug mogelijk de reeks volledig te hebben. En sakkeren op de uitgever want je verdacht hem ervan bepaalde prentjes maar mondjesmaat te leveren.
Na het boek over de Belgische wielerplaatjes 1960-1969 kon het niet anders of er moest een boek komen over de Belgische wielerplaatjes 1950-1959.
In dit werk heb ik geprobeerd de reeksen die in België voorkwamen van 1950-1959 te inventariseren. Het was geen eenvoudige opgave. Ik was in die periode nog niet eens geboren en mijn verzameling is in die periode ook veel dunner. Toch heb ik geprobeerd een zo volledig mogelijk overzicht samen te stellen. Of de inventaris volledig is, laat ik in het midden. Ikzelf heb niet alle reeksen compleet en waarschijnlijk ook niet alle reeksen.
Van sommige reeksen is het uitgavejaar niet gekend en is het een beetje gokken of analyseren op basis van de foto’s die gebruikt werden. Die reeksen worden op het einde van een jaartal gezet voorafgegaan door ‘±’.
Soms was een reeks niet echt een reeks en waren het gewoon foto’s die door de jaren heen gedistribueerd werden. Niettemin worden ze soms door verzamelaars als een serie aanzien.
Ik heb mijn best gedaan zoveel mogelijk te verzamelen en te inventariseren. Uiteindelijk heb ik voor België meer dan 70 series gevonden. De etiketten op luciferdoosjes heb ik ook deze keer opgenomen alhoewel het maar een reeks is.
Daar waar in de jaren 60 de reeksen voornameijk draaiden rond Eddy Merckx was dat in de jaren 50 toch iets anders. Er waren meer Belgen die voorkwamen in de reeksen, weliswaar meestal dezelfde, naast de gekende buitenlandse vedetten.
De jaren 1950 (13), 1958 (9) en 1952 (16) waren hoogdagen voor de jonge verzamelaars. Renners als Rik Van Looy, Willy Vannitsen, Rik Van Steenbergen, Gilbert Desmet, Marcel Janssens en vele anderen zorgden voor een ongekende verzamelwoede.
Ik hoop dat de oudere verzamelaar plezier beleeft aan dit tweede boek en dat hij of zij op deze manier kan ontdekken wat hij of zij nog mist. Hopelijk wordt het boek ook ontdekt door jongeren die op die manier proberen een stukje erfgoed te behouden en onze Vlaamse wielergeschiedenis beter leren kennen. Het zou te jammer zijn indien binnen afzienbare tijd de verzamelingen op het containerpark zouden eindigen omwille van gebrek aan interesse.
Trouwens, wie heeft er nog iets dubbel?
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2019
Aantal Pagina’s:
Afmetingen:
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD -
Heb je iets dubbel? Belgische wielerplaatjes 1960-1969
In winkelmandEr zijn natuurlijk de klassieke Panini prentjes die wereldwijd gekend zijn door o.a. ook de voetbalprentjes. Maar in de jaren 60-70 waren ook die van de renners populair. Daarnaast waren er echter nog heel wat andere series in omloop. Dat was al zo van voor W.O. II.
In dit werk heb ik geprobeerd de reeksen die in België voorkwamen van 1960-1969 te inventariseren. Later, afhankelijk van het succes en de vraag, zal ik dat ook proberen voor de jaren 40, 50, 70 en 80.
Of de inventaris volledig is, laat ik in het midden. Ikzelf heb niet alle reeksen compleet en waarschijnlijk ook niet alle reeksen.
Van sommige reeksen is het uitgavejaar niet gekend en is het een beetje gokken of analyseren op basis van de foto’s die gebruikt werden.
Soms was een reeks niet echt een reeks en waren het gewoon foto’s die door de jaren heen gedistribueerd werden. Niettemin worden ze soms door verzamelaars als een serie aanzien.
Ik heb mijn best gedaan zoveel mogelijk te verzamelen en te inventariseren. Uiteindelijk heb ik voor België meer dan 40 series gevonden. Daarnaast heb ik ook geprobeerd wat postkaarten en grote foto’s die ooit verschenen op te lijsten. Sigarenbanden met afbeeldingen van renners werden niet weerhouden. Gewoon omdat ik zelf te weinig info vond. De etiketten op luciferdoosjes heb ik dan wel weer opgenomen.
Het is opmerkelijk, maar niet verwonderlijk, dat in 1969 de meeste reeksen verschenen (14). Eddy Merckx beleefde zijn hoogdagen, een Belg won weer de Tour de France, andere renners zoals Roger De Vlaeminck, Walter Godefroot en Herman Vanspringel zorgden mee voor een Belgische hegemonie en euforie.
Ook de jaren 1961 (5) en 1965 (7) waren hoogdagen voor de jonge verzamelaars. Renners als Rik Van Looy, Willy Vannitsen, Rik Van Steenbergen, Gilbert Desmet, Marcel Janssens en vele anderen zorgden voor een ongekende verzamelwoede.
Van sommige foto’s in bepaalde reeksen konden een aantal verzamelaars zelfs de plaats en datum waar de foto’s genomen werden terugvinden. Er zijn een aantal aparte kaderstukken aan deze series gewijd.
Ik hoop dat de oudere verzamelaar plezier beleeft aan dit boek en dat hij of zij op deze manier kan ontdekken wat hij of zij nog mist. Hopelijk wordt het boek ook ontdekt door jongeren die op die manier proberen een stukje erfgoed te behouden en onze Vlaamse wielergeschiedenis beter leren kennen. Het zou te jammer zijn indien binnen afzienbare tijd de verzamelingen op het containerpark zouden eindigen omwille van gebrek aan interesse.
Trouwens, wie heeft er nog iets dubbel?
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2019
Aantal Pagina’s:
Afmetingen:
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD
Gerelateerde producten
-
Het zoutvaatje van Eddy Merckx
In winkelmandWat mag de lezer verwachten in dit boek? Ga ik mijn gedachten schriftelijk aan het grote publiek bekendmaken? Ja en neen. Verwacht geen hoog literaire volzinnen die lezers van literatuur met de hoofdletter L in vervoering zullen brengen. Verwacht enkel wat bedenkingen die bij mij opkwamen terwijl ik naar televisie keek, een artikel las of gewoon eens niet in slaap kon vallen. Het zijn verhalen die eerder verschenen op een blog of in een tijdschrift. Verhalen die hier en daar wat herwerkt werden. Kortom het zijn verhalen die ik ooit eens wou neerschrijven en neergeschreven heb, het een al boeiender dan het andere.
Prijzen zal ik niet winnen met deze ‘schrijvelarijen’, maar ik ben er zeker van dat een echte wielerliefhebber nu en dan zal genieten van de verhalen. Althans, dat hoop ik.
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: 2019
Aantal Pagina’s:
Afmetingen:
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD -
Gösta, Sture, Erik en Tomas Pettersson – De kunst van het ploegentijdrijden
In winkelmandHet moet een prachtig zicht geweest zijn. Vier renners op een rij, in volle inspanning, gestroomlijnd over de weg fietsend. Vier renners en ook vier broers. Allen gekleed in de mooie blauwe truien met twee horizontale gele strepen, de trui van Zweden. Gösta, Sture, Erik en Tomas Pettersson met twee t’s en twee s-en. De Zweedse hardrijders uit de jaren 60 en 70.
Een beetje wielerkenner kent de namen van de Petterssons nog. Zeker Gösta Pettersson kent men wel, 3de in de Tour de France, winnaar van de Tour de Romandie en Giro d’Italia. Misschien ook nog wel Tomas, een begenadigd tijdrijder die samen met Gösta de Trofeo Baracchi won. Maar Sture en Erik zijn al heel wat minder bekend.
Om een of andere reden ben ik altijd geïntrigeerd geweest door broederparen in de wielersport. Daarnaast had ik ook altijd interesse voor de Scandinavische landen en bij uitbreiding de exoten in de wielersport van de jaren 60 en 70, de Scandinavische renners. Kortom ik had het altijd wel een beetje voor de stugge, zwijgzame, ondoorgrondelijke Vikingen.
Daarnaast is ook Sture Pettersson gedeeltelijk verantwoordelijk voor mijn nieuwsgierigheid naar de broers. Alleen al de naam Sture had iets speciaals. Hij was de minste van de vier en ik heb het altijd gehad voor de minste of de buitenbeentjes. Bij muziekgroepen heb ik het altijd voor de drummer of desnoods de basgitarist, in het voetbal gaat mijn interesse uit naar de keeper, desnoods de linksback. Dus ik had het wel voor Sture zoals ik het had voor Ringo van de Beatles, Charlie Watts van de Stones en Birger Jensen van Club Brugge. Allen mannen met een beetje een hoek af. Of dat bij Sture ook zo was weet ik niet, maar het was ‘mijn’ Pettersson.
Als in een echte ploegtijdrit hebben ze hun profcarrière op elkaar afgestemd. Ze werden alle vier prof in 1970 bij Ferretti, de ploeg met, volgens mij, een van de mooiste truien ooit. Eind 1971 haakte Erik al af, een jaar later was het de beurt aan Sture, nog eens een jaar later Tomas en Gösta hield het vol tot in 1974.
Maar wat weten we van deze Zweden. Ja, ze kwamen uit Zweden en Gösta was geen onaardig renner en werden ze geen wereldkampioen tijdrijden? Hoe zat het trouwens met de Olympische Spelen? Werden ze ooit Olympisch kampioen?
Het verhaal begint in Zweden in de jaren 40. Er waren eens … twee Zweden, Karl-Gustaf Pettersson, geboren in 1900 in Sölvatorp, Kullings-Skövde en Lilly Ekman die huwden en zes kinderen kregen waaronder Gösta Artur Roland Pettersson, Sture Helge Vilhelm Pettersson, Erik Håkan Pettersson en Tomas Rune Pettersson. Deze vier zonen zouden wielergeschiedenis schrijven.
Geen sensatie, geen grote verhalen over doping, want daar hadden de broers het niet voor, hier en daar wel iets over geldzaken want ook al als amateur reden de broers al voor het geld. Wel veel uitslagen, resultaten, cijfers over overwinningen en nu en dan een zijsprong naar een of andere anekdote die het vertellen waard is.
Ik hoop dat de lezer achteraf tot de conclusie kan komen dat hij of zij de carrières van de Petterssons beter kent.
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: juli 2019
Aantal Pagina’s: 164
Afmetingen: 19,6 x 26,6 x 1,5 cm
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD -
De ‘moordende’ 100 km ploegentijdrit – De gescheidenis van de 100 km ploegentijdrit
In winkelmandDe geschiedenis van de 100 km ploegentijdrit, een discipline die jammer genoeg verdwenen is van het Olympisch programma en de wereldkampioenschappen wordt in dit boek uitvoerig besproken.
Het boek kwam er na een discussie op internet waarbij beweerd werd dat de 100 km ploegentijdrit ‘moordend’ was in de meest letterlijke betekenis. Met deze studie probeer ik dit te weerleggen.
Tijdens het onderzoek naar deze discipline kwamen er veel andere gegevens in mijn bezit. Daardoor kwamen er naast de vraag of de ploegentijdrit ‘moordend’ was andere vragen naar boven zoals welk land won de meeste medailles, welke renner won de meeste medailles, wat was het grootse en wat was het kleinste verschil ooit tussen de eerste en de tweede. In totaal zijn er zo 25 items die uitgeplozen werden.
Naast de amateurs zijn, in de mate van het mogelijke, ook de junioren, de dames en de recentere vormen van ploegentijdrijden besproken.
Bepaalde recensenten verwachten details over doping en geld in de boeken die heden ten dage geschreven worden. Ik zal de lezer moeten ontgoochelen. Het is een boek vol feiten, namen en cijfers met nu en dan een zijsprong dat eerder als anekdotisch of een wistjedatje kan beschouwd worden.
Voor de echte wielerliefhebbers denk ik dat het boek meer dan de moeite kan zijn. De sensatiezoekers zal ik moeten ontgoochelen.
Toch wens ik de lezer veel leesplezier toe en ik hoop dat hij of zij achteraf het met mij mee zal betreuren dat deze mooie discipline afgeschaft werd.
Gegevens
Auteur: Jan De Smet
Uitgever: Jan De Smet
Publicatiedatum: mei 2020
Aantal Pagina’s: 258
Afmetingen: 19,6 x 26,6 x 2,0 cm
ISBN: –
Bindwijze: HardbackINHOUD